Narsistik bozukluğa sahip kişiler, insanların yaşamını çeşitli yönlerle etkilemektedir. Sıklıkla “Narsist Yalan Söyler mi?” sorusu gündeme gelmektedir.
Narsistik bozukluk, psikoloji literatüründe çeşitli açıklamalar ile yordanmıştır. Masterson, narsistik bozukluğun yaşamın 9-18 aylar arasında gelişimsel bir duraklamadan dolayı ortaya çıktığını savunmuştur. Bu evrede bebek, dünyayı keşfetmeye çalışır ve bakım veren tarafından neredeyse unutulmuş durumdadır. Bebek yalnızca duygusal ihtiyaçlarını karşılamak için bakım verene gelecektir ve bakım verene olan gereksinim ve bakım verene karşı geliştirilen farkındalık azdır.
Narsistik bozukluğa sahip kişiler, arkadaş, aile çevresi ile romantik ilişki sürdürdüğü kişileri kandırma eğilimindedir. Bunu farkında olmadan da yapabilirler. Narsistlere göre, kendi düşünceleri her zaman doğrudur. Düşüncelerine getirilecek herhangi bir eleştiriyi, ikna ve laf cambazlığı yolu ile karşılamaya çalışırlar. Olayları farklı açılardan, kimi zaman gerçeklikle bağdaşmayan şekiller ile ele alarak, eleştirinin getireceği yükümlülükten kaçmaya çalışırlar.
Gaslighting ve farklı manipülasyon yöntemleri ile karşıdaki kişinin zihin dünyasında var olan bilgiyi, doğruluğundan emin olunan bilgiyi olduğundan farklı olarak anlatır ve ele alırlar. Burada amaç karşıdaki kişiyi manipüle edip, olayları kendi lehine çevirmekten başka bir şey değildir. Manipülasyon, doğası gereği, var olandan farklı bir şey ortaya sürmektir. Kısaca yalan içeren davranışlardır. Yalan söylediklerinde de çeşitli argümanlar ile yalanı meşrulaştırma yolunu seçerler. Örneğin “beyaz yalan”, “basit bir şey” gibi söylemler…
Narsistik bozuklukta, karşıdaki kişinin empati yapmamak ve çoğu zaman empati yapmaya karşı yoğun bir isteksizlik vardır. Empatiye karşı olan isteksizlik, narsistik bozukluğa sahip kişilerin kendi çıkarlarını göz etmesi gibi bir duruma yol açar. Suçluluktan ve utanç verici durumdan sıyrılmak, istediği sonucu elde edebilmek için yalan söylemek örnek olarak verilebilir.
Narsistik bozukluğa sahip kişiler, duygusal olarak olgunlaşmamışlardır. Kimi zaman bir çocuk gibi kimi zaman ise bir ergen gibi davranış göstermektedirler. Duygusal olgunlaşmama, değer yargılarının ve ahlaki çerçevelerinin de net olmaması sonucunu doğrurur.
