Majör Depresyon, diğer bir deyişle majör depresif bozukluk; kişinin en az iki hafta boyunca, günlük yaşam olaylarına ve tecrübelerine karşı ilgisiz hissetmesi olarak özetlenebilecek psikolojik bozukluktur. Majör Depresif Bozukluk, bir uzman tarafından teşhisi konulacak tıbbi (psikiyatrik) bir hastalıktır. Majör depresyon, halk arasında kullanılan “depresif olma” durumundan farklı bir hastalık olup, “depresif olma” kavramından zihinsel ve fizyolojik olarak tamamen ayrılan bir psikolojik bozukluktur.
DSM-IV-TR’e göre ise iki adet tipik belirti bulunur: depresif duygudurum ve anhedoni(haz yitimi). DSM-IV-TR’ye göre, bireyde depresif duygudurum ve anhedoninin en az birisinin bulunması majör depresif bozukluk teşhisini koyabilmek için yeterdir. Majör depresif bozukluk, DSM-IV-TR’de mizaç bozuklukları altında sınıflandırılır.
DSM-5’e göre Majör Depresyon bozukluğu yaşayan bireylerde herhangi bir kilo verme/alma diyeti uygulamadan kişinin kilo vermesi ya da alması gözlenebilir. Aynı zamanda bireyin yemek yeme isteğinde gözle görülür artmalar ya da azalmalar görülebilir.
Neredeyse her gün uykusuzluk yaşama ya da aşırı uyuma isteği majör depresyon yaşayan hastalarda görülebilecek bir durum olup, neredeyse her gün bitkin hissetme ve içsel gücün kalmaması gözlenebilir.
Majör depresyon bozukluğunda, kişi suçluluk duyguları ile uğraşabilir. Kendisini değersiz hissedebilir. Kişi günlük yaşam rutinleri içerisinde odaklanma, düşüncesini toplamakta da zorlanabilir. Majör depresif bozukluğu yaşayan bireylerde düşüncesini toplayamamanın yanı sıra kararsızlık görülebilir. Bu durum kişinin kendisi tarafından anlatılabilir ya da çevresi tarafından gözlenebilir.
Bununla birlikte majör depresyonda görülen başka önemli husus da kişinin ölüm düşünceleri ile uğraşmasıdır. Kişi yalnızca ölüm korkusu ile değil, kendi ölümünü tasarlama, intihar girişimlerini planlama ile sık sık baş başa kalabilir. Bu yüzden majör depresyon bozukluğu intihar girişimini artırabilen bir psikolojik bozukluk olarak karşımıza çıkmaktadır.
İçindekiler
Etiyoloji
Majör Depresif Bozukluk, genetik, çevresel ve fizyolojik faktörlerin etkilediği bir kombinasyon olarak ortaya çıktığı düşünülmektedir. Kişinin ailesinin psikiyatrik geçmişinde hastalığa rastlanması, kişinin hayatında ani ve büyük değişimler, kullandığı ilaçlar, kronik hastalıklar ve kişinin madde kullanması hastalığın ortaya çıkmasında risk faktörlerini oluşturmaktadır. Majör depresyonun oluşma riskinin 5-HTTLPR(Serotonin taşıyıcı-başlatıcı genin kısa aleli) ile arttığı düşünülmektedir.
Kronik sağlık sorunları, ölümcül olabilecek hastalıkları geçirmek, atlatmak majör depresyonun oluşmasında risk oluşturabilir. Bir hastalık nedeniyle oluşan depresyonu “ikincil depresyon” olarak ele alabiliriz. Hastanın yaşadığı depresyonun nedeni hastalığın epistemolojisi ile mi hastanın yaşam kalitesiyle mi oluştuğu bilinemediği için ikincil depresyon olarak ele alınmaktadır.
Kaynaklar ve İleri Okumalar
- American Psychiatric Association (2013), Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (5th bas.), Arlington: American Psychiatric Publishing, ss. 160-168,
- “Depression”. NIMH. Mayıs 2016. 28 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Kirsch I, Deacon BJ, Huedo-Medina TB, Scoboria A, Moore TJ, Johnson BT (Şubat 2008). “Initial severity and antidepressant benefits: a meta-analysis of data submitted to the Food and Drug Administration”. PLoS Med. 5 (2). ss. e45. doi:10.1371/journal.pmed.0050045
