Orta çağda çocukluk anlayışı, dini ritüellere bağlıdır. Dönemin karanlık ve kasvetli ideolojisinden çocukluk da payına düşeni alır. Çocuk, kötü davranılan, mal ve kölelik ideolojisinin sonucu olarak mülk görülmüştür.
- Çocuklar üremeye katkıda bulunmayan, ekonomik işlevi olmayan bir gruptur.
- 1800’lere kadar Avrupa’da en çok işlenen suç “Çocukların öldürülmesi”
- Bazı ebeveynler sütannelerine ya da bakım yurtlarına veriyordu.
- Mevcut koşullarda çocuk çaresiz olan grubu oluşturuyordu.
- Opus İnperfectrum- Saint Agustine, yeni doğanların fiziksel ve mental yetersizliklerinden bahseder. Bu ilk günah fikrine dayanmaktadır. Bu imge kilisenin yaygınlaştırdığı olumsuz çocuk imajı ile yakından ilgilidir.
- Eğiticiler ya da ebeveynler, çocuğun içindeki kötü ruhu yok etme görevi vardır.
- Hristiyan düşünüşün çocukların günahkar olduğu tezini işleyen bir diğer isim de Calvin’dir. Çocuklar ilk günah yüzünden kötülüğe yönelecektir. Bu nedenle Püritenler çocuk yetiştirmeyi ciddiye almıştır ve ilk yardımcı el kitabını da yazmışlardır.
- Özel olarak çocuklar için kitap yazmayı da Püriten anlayış başlatmıştır.
- Kalvenist yaklaşım özdenetim geliştirmesi için çocuğun bağımsız ve kendine güvenli olması gerektiğini savunur.
- Doğasında günah ve kötülük nedeniyle çocuğa, isteklerine direnmeyi erken yaşta öğretmek gerekmektedir.
- Philip Aries 1960 yılında başladığı çalışmaları ile ortaçağda çocukluk fikri olmadığı düşüncesini ortaya atar. Bu da çağdaşlarından ayırır.
- Eğitimin yaygınlaşması ile birlikte, ortaya çıkan çocukluk, insanlık tarihi açısından modern bir keşiftir. Philip Aries
- Orta çağda, çocukların, yetişkinlerin dünyasına ait olduğu düşüncesinin sayısız emareleri bulunmaktadır.
- Orta çağda, çocuklar 5-7 yaş arasında yetişkinlerin dünyasına girmeye başlar, onlarla aynı oyunları, öyküleri ve giyim tarzını paylaşırdı. Hatta kumar oynama, içki içme gibi şeyleri de belirtmişlerdir.
- Orta çağda tüm giyinme ve süslenme modelleri büyüklerin beğeni ve ihtiyaçlarına paraleldir.
